Vertaald door Aritha
HOE DE DATUM VOOR PESACH WERD INGESTELD
De kalender waarmee de Joodse feesten uit de Bijbel hun data krijgen, verschilt sterk van de westerse kalender. Elke nieuwe maan markeert het begin van een nieuwe Joodse maand of "Rosh Hodesh" wat "hoofd van de maand" betekent. Pesach valt altijd in het midden van de Joodse maand Nisan, wanneer de maan vol is. God bepaalde dat dit de eerste maand van het jaar moest zijn (Exodus 12:2). Onze westerse kalender volgt de maan niet zo nauw, en daarom is de Joodse jaarcyclus anders dan die van ons.
Sterker nog, het proces om de data nauwkeurig vast te stellen op basis van de maanstand is echt niet eenvoudig. In oude tijden werd de lucht zorgvuldig in de gaten gehouden, en vervolgens werd het boodschap over de precieze datum dat feest gevierd naar de Joodse gemeenschappen gestuurd door middel van vuurbakens en boodschappers. Dit was geen perfecte methode, want sommige Samaritaanse onruststokers staken vuren aan op het verkeerde moment om de Joodse mensen in verwarring te brengen en te ergeren. [1] Het vaststellen van de datum werd een politieke machtsstrijd binnen de Joodse diaspora.
In de eerste eeuwen na Yeshua herdachten de vroege discipelen uiteraard Zijn dood en opstanding tijdens het Joodse Pesach, omdat dit de tijd was wanneer het allemaal gebeurde. En terecht, aangezien het Pesachfeest vanaf het begin bedoeld was om het verlossende offer van de Messias te voorzeggen. Het zit vol met symboliek dat allemaal naar Yeshua wijst, en hoe Zijn dood en bloed onze vrijheid zouden kopen, waardoor de dood ons zou "passeren", zoals dat gebeurde bij de getrouwe Israëlieten die het bloed van het lam op hun deurposten smeerden. Maar naarmate de jaren verstreken, werd de Messiaanse gemeenschap steeds meer heidens, en heidense leiders werden moe van het contact hebben met de rabbijnse autoriteiten voor de juiste datum om dit belangrijke evenement te herdenken. De relaties tussen de rabbijnse Joodse gemeenschap en de christenen waren tegen die tijd aanzienlijk verslechterd, en er was veel vijandigheid in beide richtingen. Daarom besloten de kerkleiders op het Concilie van Nicea in 325, om zelf het heft in eigen anden te nemen. Na de bespreking van de arianistische kwestie, behandelde het Concilie ook de kwestie van de Paasdatum.
“Het werd voor dit, het heiligste van alle feesten, bijzonder onwaardig verklaard om de gewoonte [de berekening] vande Joden te volgen, die hun handen hadden bevuild met de meest verschrikkelijke misdaden en wier geest verblind was. Door hun gewoonte te verwerpen, kunnen we aan onze nakomelingen de legitieme manier van Pasen vieren doorgeven...
Wij behoren daarom niets gemeen te hebben met de Joden, want de Heiland heeft ons een andere weg getoond. Wij verlangen, dierbare broeders, om ons af te scheiden van het verfoeilijke gezelschap van de Joden.” [2]
Christenen die vasthielden aan de Joodse manier van het berekenen van het begin van Pesach werden "quartodecimanen" genoemd. Dit was geen positieve term; het betekende simpelweg dat ze het paasfeest op dezelfde dag vierden als de Joden, namelijk op de veertiende dag van de maand Nisan en ze werden erom geminacht. Op deze manier werd het daarnaast ook de Messiaanse Joden, die trouw de sabbat vierden, erg moeilijk gemaakt.
😥 Dit raakt me. Het betekent dat de kerk het kind met het badwater weggooide. Het goede van God tegelijk met hetgeen wat irriteerde (zoals eindeloze discussies) wegwerpen.
Het Concilie van Nicea besloot dat christenen feest zouden vieren op de eerste nieuwe maan na de Lente-Equinox (de Lente-Equinox valt altijd op 21 maart in de Gregoriaanse kalender) om een doelbewuste breuk met het Joodse volk te maken.
DE IMPLICATIES EN DE HUIDIGE SITUATIE
Het is hartverscheurend dat er zoveel vijandigheid onstond tussen de Joodse en christelijke gemeenschappen, en dat het leidde tot een scheuring van de volgelingen van Yeshua van de wortels van de boom waarin ze waren geënt. Christenen besloten zich niet alleen te scheiden van het volk van Israël, maar ook van Gods feesten, die werden opgericht om ons als Joden en hen als gelovige uit de heidenen meer te leren over Gods plan van verlossing. Pesach was Gods initiatief, en Hij bedacht elk detail ervan met een reden.
😓 Ik wordt niet veroordeeld omdat ik het Pesach niet vier want dat is volgens mij voor de Joden maar wat mis ik veel schatten die God in zijn Woord voor mij heeft geplaatst om van te leren. Ik zou veel meer kennis hebben van Gods plan, als ik meer van Pesach wist.
Helaas besloot het Concilie van Nicea namens alle christenen vanaf dat moment dat Pesach geen relevantie meer voor hen had. Niet alleen werden christenen afgesneden van de wortels van hun geloof - hun erfgoed, Gods eigen feesten, vastgelegd in hun eigen Bijbel - maar ook de boodschap van Yeshua werd steeds meer verduisterd en vreemd voor het Joodse volk. De kerk werd van toen aan een buitenlandse, niet-Joodse 'no-go-zone' voor Joden. De twee werden van elkaar gescheiden, en de kwaadaardige wortel van antisemitisme kroop de christelijke wereld binnen. Helaas werden Joodse mensen gedurende een groot deel van de kerkgeschiedenis vervolgd, gemarteld en vermoord door christenen simpelweg en dat gebeurde vooral rond paasdagen. Woedende menigten gingen tekeer tegen degenen die ze beschouwden als "christusmoordenaars". [3]
We zijn voorbestemd om "Eén Nieuwe Mens" te worden in de Messias, en dit is een bestemming waar God absoluut voor zal zorgen dat we die bereiken. Zijn Zoon, Yeshua, zal slechts één bruid hebben, niet twee! Het is belangrijk om te onthouden wat de dood en opstanding van Yeshua feitenlijk hebben bereikt en betekend. Zoals Paulus ons aanspoort in Kolossenzen 2:14-17:
---Hij heeft het document met voorschriften waarin wij werden aangeklaagd, uitgewist en het vernietigd door het aan het kruis te nagelen. Hij heeft zich ontdaan van de machten en krachten, hij heeft hen openlijk te schande gemaakt en in Christus over hen getriomfeerd. Laat dus niemand jullie iets voorschrijven over eten en drinken of het vieren van feestdagen, nieuwe maan en sabbat. Dit alles is slechts een schaduw van wat komt – de werkelijkheid is Christus.
[1] Volgens de Misjna (traktaat Rosj Hasjana, ii,2)
[3] “Een “Yerushalmi”, dat wil zeggen iemand die in de Oude Stad van Jeruzalem woonde voordat de staat Israël werd uitgeroepen, vertelde me eens dat ze in dit deel van de wereld met Pasen hun deuren zouden barricaderen Zondag, wetende dat de traditionele christelijke processie vaak zou eindigen in rellen tegen de plaatselijke Joden. De gemeenschappelijke joodse geschiedenis bestaat uit geboden, feestdagen en gebruiken, maar ook uit dit soort herinneringen.” Rochel Sylvetsky, israelnationalnews.com , 31/12/17.
👉 Voor een heel kort voorproefje van enkele verschrikkingen die door de geschiedenis heen zijn gebeurd, zie dit beknopte overzicht: http://www.hearnow.org/caljp.html .
ONE FOR ISRAEL (site)
FACEBOOK: ONE FOR ISRAEL
.gif)
.gif)
.gif)
