Maar ik heb een sterke God!

Bijna alle zonnebloemen heb ik overgeplant naar een zonnig hoekje van mijn tuin. Maar deze twee zien er zo akelig zwak uit! Die gaan het vast niet halen. Ik kijk rond in mijn tuin. Opeens weet ik waar ik deze neer wil zetten! Daar, tegen het grote rotsblok! Dan hadden ze tenminste een steuntje!

IK BEN ZWAK

Terwijl ik ze in de grond zet, denk ik eraan dat ik me van binnen net zo kleintjes voel als deze zonnebloemen. Ongeruste vragen in mijn hart: Groei ik wel gezond op? Bloei ik tot Zijn eer? Blijf ik overeind staan in moeilijke omstandigheden? Misschien word ik op een dag wel meegesleurd door een verraderlijke wind van leer? O God, help me. Verlos mij van de boze!

IK HEB EEN STERKE GOD

Ik kijk vanaf een afstandje naar het rotsblok in mijn zonnebloemen en glimlach. Ha, ik ben zwak. Maar ik heb een heel sterke God! Hij leeft! Hij is mijn ROTS, tot wie ik iedere dag de toevlucht neem! En zoals de zonnebloem leunt op het rotsblok, steun ik op Zijn kracht met heel mijn zwakke 'ik'. Amen, ik geloof! Ik geloof dat Hij me veilig Thuis zal brengen op Zijn rekening.

Ik heb U hartelijk lief, HEERE, mijn sterkte.

De HEERE is mijn rots en mijn burcht en

mijn Bevrijder, mijn God, mijn rots, tot Wie

ik de toevlucht neem, mijn schild en de hoorn

van mijn heil, mijn veilige vesting.