Greta’s Gaza-boot: Hamas’ propagandamiddel

De zeilboot Madleen, met aan boord Greta Thunberg en andere activisten, probeerde vannacht de Israëlische blokkade van Gaza te doorbreken. In de media werd dit neergezet als een heroïsche missie, maar de werkelijkheid is dat Hamas deze boot inzet als een propagandamiddel om Israël te demoniseren. 

Dit is een vervolg op: Greta's Gaza boot: een dubbele agenda

📢 Hamas: “Staatsterrorisme!”

Hamas reageerde woedend op het tegenhouden van de Madleen en noemde het een daad van “georganiseerd staatsterrorisme”:

“The group has issued a statement slamming Israel’s takeover of the Gaza-bound humanitarian aid ship, whose seizure it said amounts to ‘organised state terrorism’.”
— Hamas, geciteerd door Al Jazeera

Een andere Palestijnse groep, de Palestinian Mujahideen Movement, noemde het zelfs “internationale piraterij”:

“Strongly condemns the barbaric ‘attack’ against the Madleen, calling it ‘an act of international piracy’ and a ‘flagrant violation of all international norms and laws’.”
— Palestinian Mujahideen Movement, ook bij Al Jazeera

Volgens de Freedom Flotilla-organisatie was Israël helemaal niet bevoegd om het schip tegen te houden:

“All those on board have been abducted. They have been taken against their will while they were sailing peacefully and lawfully in international waters… It needs to be made very clear that Israel has absolutely no jurisdiction, no lawful authority, to take over this vessel.”
— Huwaida Arraf, Freedom Flotilla, in Al Jazeera

Israël: “Instagram-selfies en provocatie”

Het Israëlische ministerie reageerde scherp op de actie van Greta Thunberg en de anderen:

“De Zweedse klimaatactiviste Greta Thunberg en de anderen aan boord van de Madleen probeerden een mediaprovocatie in scène te zetten met als enig doel publiciteit te verkrijgen.”

Over de hulpgoederen zei het ministerie:

“De boot vervoerde minder dan één vrachtwagen vol hulpgoederen. De afgelopen twee weken zijn er meer dan 1200 vrachtwagens met hulpgoederen vanuit Israël Gaza binnengekomen, en daarnaast heeft de Gaza Humanitarian Foundation bijna 11 miljoen maaltijden rechtstreeks aan burgers in Gaza uitgedeeld.”

En over de werkelijke hulp:

“Er zijn manieren om hulpgoederen naar de Gazastrook te brengen – en dat zonder Instagram-selfies. De kleine hoeveelheid hulpgoederen die zich op het jacht bevond en niet door de ‘beroemdheden’ werd geconsumeerd, zal via echte humanitaire kanalen naar Gaza worden gebracht.”

NOS en Freedom Flotilla: “We zijn ontvoerd!”

De Freedom Flotilla Coalition noemt de Israëlische actie een “ontvoering”. Volgens hen is het schip in internationale wateren gestopt en de bemanning gedwongen hun telefoons in zee te gooien. De NOS meldde dat de Freedom Flotilla Coalition vooraf video's had opgenomen waarin ze westerse regeringen oproepen om hen vrij te laten, nog voordat het schip daadwerkelijk werd tegengehouden.

Zo zegt de Nederlandse opvarende Mark van Rennes in een video:

“Als je deze video ziet, dan zijn wij in internationale wateren op zee ontvoerd door het Israëlische bezettingsleger of een leger dat Israël helpt bij het plegen van genocide op de Palestijnse bevolking. Ik roep de Nederlandse bevolking op om te pleiten voor mijn vrijlating en die van alle andere vreedzame activisten.”

Ook Greta Thunberg en de Frans-Palestijnse Europarlementariër Rima Hassan hebben soortgelijke boodschappen opgenomen. NOS

De Freedom Flotilla Coalition stelt dat de hulpgoederen — die bedoeld waren voor de mensen in Gaza — door Israël in beslag zijn genomen.

Mediahype boven humanitaire hulp

Het is opvallend dat deze activisten vooral zichzelf centraal stellen. Hun “selfie-jacht” — met een symbolische lading aan rijst en luiers — krijgt internationale media-aandacht, terwijl het echte humanitaire leed in Gaza nauwelijks aan bod komt. 

Hamas is er maar wat blij mee: elke seconde dat de camera op deze activisten gericht is, is een seconde dat de wereld wegkijkt van Hamas’ eigen wandaden. Het is een beproefde tactiek: Israël zwart maken via activisten die hun video’s en hashtags al klaar hebben nog voordat het schip is tegengehouden. Zo blijft de echte crisis — de ellende die Hamas zijn eigen bevolking aandoet — buiten beeld.

🔒 Waarom Israël wél mocht ingrijpen

Israël voert een maritieme blokkade rondom Gaza om te voorkomen dat Hamas wapens naar binnen smokkelt. Internationaal recht (het San Remo Manual on International Law Applicable to Armed Conflicts at Sea) zegt dat een land een legale blokkade mag instellen om zichzelf te beschermen tegen terrorisme — zolang humanitaire hulp via andere kanalen mogelijk blijft.

Als een schip — zelfs een klein “selfie-jacht” met activisten — bewust op weg is om de blokkade te doorbreken, mag Israël dat schip tegenhouden. Dat mag zelfs in internationale wateren, zolang het schip onderweg is naar het geblokkeerde gebied. Het gaat dus niet alleen om grote wapentransporten: ook "symbolische" schepen mogen worden onderschept, omdat het doorbreken van de blokkade precedentwerking kan hebben en Hamas in de kaart speelt.

• Het VN-rapport over de Mavi Marmara (2011) bevestigde dat zo’n blokkade legaal is en dat Israël zo’n schip mag tegenhouden om de veiligheid te waarborgen.

Hamas’ propagandawapen

Voor Hamas is de Madleen geen onschuldige hulpactie, maar een mediamiddel om Israël te beschadigen. Greta Thunberg — beroemd en jong — is het perfecte gezicht om die boodschap kracht bij te zetten. De Madleen-campagne en activistische hashtags zijn exact wát Hamas nodig heeft: een rookgordijn om te verbergen dat hun rigoureuze tactieken Gaza’s menselijkheid vernietigen.

🔍 Wat Israël 8 juni ontdekte – bewijs van EU-misdbruik

Op 8 juni 2025 heeft het Israëlische leger (IDF) samen met de veiligheidsdienst Shin Bet de lichamen van senior Hamas-commandanten — waaronder Mohammed Sinwar, broer van de 7‑oktober-regisseur Yahya Sinwar — geborgen uit een tunnel complex onder het European Hospital in Khan Younis 

• Die tunnels lagen tussen en onder ziekenhuiskamers en dienden als commandocentrum voor terreurplannen — soms zelfs geraadpleegd tijdens de massale aanval van 7 oktober .

• Deze tunnels zijn aan- en verbonden met legitiem ziekezorggeld van de Europese Unie (zowel ziekenhuisbouw als apparatuur) — Hamas herbestemde EU-financiering dus voor terroristische doeleinden 

• In de tunnel werden wapens, documenten, geld en gegevens gevonden die bevestigen dat hier raketaanvallen werden gepland en dat er zelfs ontvoerde gijzelaars zouden zijn vastgehouden .

Dit bewijst dat Hamas EU-gelden misbruikt om oorlog te voeren. Reuters The Economic Times TOI in Gaza

Zonder selfies

De hulpgoederen van Greta's Gaza boot worden alsnog — zonder Instagram-selfies — via officiële kanalen naar Gaza gebracht.

👉 Volgende keer: Palestina’s verleden — waarheid of mythe? 
👉 Daarna: Een boodschap van een christen uit Gaza — hoe hij Hamas ziet (via One For Israel)

---

De foto’s zijn gemaakt met behulp van AI-prompts.

De stukjes op deze blog zijn mijn eigendom, tenzij anders vermeld. Je mag best iets delen maar niet zonder mijn toestemming.

Greta’s Gaza-boot: een dubbele agenda

De zeilboot Madleen, met aan boord Greta Thunberg en kapitein Mark van Rennes uit Wijk bij Duurstede, wordt in de media neergezet als een heldhaftige humanitaire missie. Maar wie goed kijkt, ziet een actie die precies in het straatje past van eerdere mislukte ‘vredesvloten’. Tijd om dit verhaal wat meer helder te krijgen voor mezelf. 

• Hoezo is er een blokkade? 
• Wat wil Greta's Gaza-boot bereiken?

🔒 Waarom is er eigenlijk een blokkade?

Israël handhaaft sinds 2007 een maritieme blokkade rondom Gaza. Die is ingesteld nadat Hamas — een terroristische organisatie — de macht overnam daar. Sindsdien gebruikt Hamas Gaza als uitvalsbasis voor raketaanvallen en wapensmokkel. De blokkade voorkomt dat Hamas schepen gebruikt om raketten, explosieven en andere militaire middelen binnen te halen.

Internationale instanties hebben bevestigd dat een blokkade onder deze omstandigheden legaal is, zolang humanitaire hulp via landgrenzen gecontroleerd kan binnenkomen. Zou Greta eigenlijk wel weten waarom de blokkade zo hard nodig is?

Hamas’ schendingen: waarom de blokkade nodig blijft

Omdat Hamas is geen onschuldige organisatie is!

Hamas beroept zich, net als de islamitische Jihad en de Libanese Hezbollah, op islamitische theologie, waarbij volgens hun uitleg God zelf hun strijd en strijdmiddelen goedkeurt, om mensen aan te moedigen tegen Israël te strijden.

Wapens en munitie worden door tunnels onder de Egyptische grens gesmokkeld en een gedeelte van de wapens wordt in de Gazastrook zelf gefabriceerd. De technische vakkennis die gebruikt wordt om middellange-afstandraketten te produceren, is afkomstig uit Iran. Om de raketten de Gazastrook in te smokkelen, heeft Iran een complex systeem gebouwd dat grenzen overschrijdt en routes over zee en land omvat. Soedan is het belangrijkste land in het systeem; de wapens worden er per schip gebracht en via land naar de Gazastrook vervoerd door netwerken van professionele smokkelaars. Bron: Hamas 

Sinds 2007 heeft Hamas

• Duizenden raketten afgevuurd op Israëlische burgers.

• Humanitaire hulp omgeleid voor militaire doeleinden en tunnels.

• Hulpgoederen in beslag genomen en verkocht op de zwarte markt.

• De eigen bevolking onderdrukt.

• Zelfmoordaanslagen in Israël door mannen, vrouwen en tieners. Tussen 1989 en 2019 werden in Israël ongeveer 27 terreuraanslagen gepleegd door Hamas. Hierbij vielen 310 doden en 660 gewonden Het gaat o.a. om bomaanslagen op bussen (Tel Aviv, Jeruzalem), schietpartijen (o.a. Kiryat Arba) en zelfmoordaanslagen in discotheken, markten en hotels. De jongste zelfmoordterrorist ooit die bij Hamas-activiteiten betrokken was, was nog maar 16 jaar oud.

• In 2006 gebruikte Hamas een ondergrondse grensoverschrijdende tunnel: Israëlische soldaten werden gedood en een derde Gilad Shalit werd ontvoerd.

• 2008 informele wapenstilstand tot stand tussen Israël en Hamas. Waarom? Hamas-leider Nizar Rayyan: "De enige reden om akkoord te gaan met een wapenstilstand is om ons beter voor te kunnen bereiden op de definitieve strijd met Israël en daar hebben we geen vijftig jaar voor nodig. Israël kan niet blijven bestaan, het is een belediging van God."

• 2022: UN Watch meldt aan het VN-Comité tegen Foltering dat zowel de Palestijnse Autoriteit als Hamas regelmatig mensenrechtenactivisten, vrouwen, LGBT-personen, politieke tegenstanders en zelfs Palestijnen die land aan Joden verkopen, martelen.

• Op 7 oktober 2023 viel Hamas Israël massaal aan vanuit Gaza, doodde honderden burgers en militairen, stak kibboetsen in brand en ontvoerde meer dan 240 mensen. 

Zolang Hamas deze praktijken voortzet, is de blokkade niet alleen legitiem maar bittere noodzaak om Israëlische levens te beschermen.

🚨 Eerdere missies: hoe liep dat af?

De Mavi Marmara (2010): chaos en doden

In 2010 probeerde de Mavi Marmar door de blokkade te breken. Israël waarschuwde vooraf dat het schip zou worden tegengehouden. Activisten aan boord waren echter vastbesloten: ze verstopten ijzeren staven en messen en bereidden zich voor op confrontatie. De enter-actie liep volledig uit de hand; tien activisten kwamen om het leven. Het doel? Media-aandacht, geen structurele hulp.

De Conscience (2025): sabotage en drones

Recent probeerde een ander schip, de Conscience, Gaza te bereiken. Israël had opnieuw gewaarschuwd dat de blokkade gehandhaafd zou worden. Toch kozen de activisten voor provocatie. Het schip werd geraakt door een drone, liep schade op en de actie strandde. Bedoeling was zelfs dat Greta Thunberg zelf mee aan boord zou gaan. Na het incident liet ze aan The Times of Malta weten dat dit “een overduidelijk bewijs” zou zijn van “het schenden van internationaal recht en mensenrechten.” Ze voegde eraan toe dat Israël volgens haar opzettelijk mensen uithongert in Gaza en dat het de taak van iedereen is om dat te stoppen. “We maken ons enorme zorgen over onze kameraden op het schip en zijn geschokt dat de aanval zo dicht bij een EU-land plaatsvond,” zei ze.

Het schip vervoerde slechts symbolische hoeveelheden – voornamelijk bedoeld als aandachttrekker. Er waren 16–30 activisten aan boord, geen duizenden kilo’s structurele hulp.

Wat de activisten gemakshalve vergeten, is dat Israël die blokkade niet uit wreedheid handhaaft, maar uit bittere noodzaak. Het is opmerkelijk hoe de Freedom Flotilla Coalition zich alleen richt op kritiek op Israël, zonder enig historisch besef te tonen van de context. De Freedom Flotilla Coalition voert vooral een mediacampagne om Israël te beschadigen, niet om de situatie in Gaza werkelijk op te lossen.

🎭 De Madleen: exact hetzelfde scenario

En nu dus de Madleen, met Greta Thunberg als boegbeeld. Symbolische lading: wat rijst, meel, luiers en babymelk — nauwelijks genoeg voor een paar gezinnen. De kapitein zegt zelf: “Het gaat er vooral om de blokkade te doorbreken.” Dat betekent dus vooral media-aandacht opwekken en Israël internationaal zwartmaken.

Ik ontdekte dat Greta Thunberg zelf interesse lijkt te hebben getoond in de Freedom Flotilla-missie, waarschijnlijk door haar connecties met klimaatactivisten en mensenrechtenorganisaties. Er vond geen bewijs dat een specifieke persoon haar heeft overgehaald; het lijkt echt een vrijwillige keuze te zijn geweest vanuit haar eigen activisme.

⚠️ Greta als boegbeeld — een gevaarlijk spel

Greta Thunberg begon als klimaatactiviste, maar radicaliseerde de laatste jaren in rap tempo. Ze noemt Israël een “genocidale” staat en spreekt over “ecocide” — woorden die perfect in het straatje passen van radicale groepen. Ze reduceert een ingewikkeld conflict tot een simpel sprookje: Israël = fout, Gaza = slachtoffer. Greta is allang geen neutrale stem meer, maar een pion in een politiek spel. Ik denk niet dat ze kwade bedoelingen heeft. Misschien bedoelt ze het zelfs goed. Maar ze is niet behulpzaam of productief is voor echte vrede.

Waarom zwijgt Greta over wat Hamas al die jaren deed?

Ik bekeek een video en dacht: waarom benadrukt Greta de humanitaire kant maar zwijgt ze over de rol van Hamas in het conflict? Ik ontdekte dat dit een patroon is, dat je vaak ziet bij activisten die zich vooral richten op Israëlische acties, maar niet of nauwelijks de context noemen waarin Israël zich verdedigt tegen Hamas-terreur (bijvoorbeeld raketbeschietingen, gijzelingen, en zelfmoordaanslagen).

Voor zover ik kan nagaan, heeft Greta Thunberg zich maar één keer publiekelijk uitgesproken over de misdaden van Hamas. Dat was na een controversiële post op X en ze schrijft dan: "Het spreekt voor zich – of dat dacht ik tenminste – dat ik tegen de vreselijke aanvallen van Hamas ben". Lees: Greta Thunberg reagiert auf Kritik

Verder vond ik online geen enkele aandacht voor het gijzelen van burgers, het gebruik van menselijk schild of het stelen van humanitaire hulp door Hamas. Ook uit ze geen kritiek op Hamas’ schendingen van mensenrechten in Gaza (bijvoorbeeld martelingen van politieke tegenstanders, vrouwen en de vervolging van moslims die christen worden). 

🌍 Activistische focus – Greta Thunberg richt zich vooral op het aankaarten van onrecht dat volgens haar kant-en-klaar ligt bij één partij (Israël). Hamas ziet ze mogelijk als een ‘reactie’ op dat onrecht, waardoor ze nauwelijks oog heeft voor de misdaden die deze terreurgroep zelf pleegt. Daarbij vergeet ze één belangrijk punt: de geschiedenis van het Midden-Oosten vóór 1947 — toen de Arabieren in het gebied zich nog helemaal geen ‘Palestijnen’ noemden (die term kwam pas in de jaren zestig op, vooral na de Zesdaagse Oorlog in 1967). Deze eenzijdige blik maakt haar activisme zo gevaarlijk: het mist historisch besef en nuance.
🤝 Activistische alliantie – In veel pro-Palestijnse acties wordt de rol van Hamas verzwegen of gebagatelliseerd om bredere steun te krijgen.
📣 Mediaframe – De media waarin ze verschijnt, en het publiek dat haar volgt, verwachten dat ze Israël bekritiseert — een verhaal over Hamas kan die boodschap ondermijnen.

Het gevolg: het verhaal wordt eenzijdig en lijkt propaganda, omdat het niet de volle werkelijkheid laat zien. Luister zelf naar hoe ze het brengt. 

Het zegt eigenlijk alles dat Greta Thunberg, een jonge vrouw, als boegbeeld wordt gebruikt. Ze is beroemd, heeft miljoenen volgers en trekt gegarandeerd camera’s aan. De Freedom Flotilla Coalition weet precies dat zij een media-icoon is.

Ze wordt willens en wetens in een gevaarlijke situatie gezet, terwijl Israël herhaaldelijk heeft gewaarschuwd dat de blokkade gehandhaafd blijft. Zo loopt ze gevaar — door haar eigen keuzes én door activisten die haar als pion gebruiken in een politiek spel.

🤯 Het gaat niet om echte hulp aan Gaza (niet bevrijd Gaza van Hamas)

Het is overduidelijk: dit gaat niet om echte hulp voor Gaza, maar om confrontatie en PR. De Freedom Flotilla Coalition kiest voor het toneelstuk boven de waarheid. Ze gebruiken Greta als uithangbord om hun agenda kracht bij te zetten, zonder oog voor de gevaren die zij zelf creëren. Zij weten dat de staat Israël niemand zal toestaan om de maritieme blokkade van Gaza te doorbreken. Omdat het primaire doel van die blokkade het voorkomen is van wapenleveranties aan Hamas, een moorddadige terreurorganisatie die nog steeds gijzelaars vasthoudt.

Of Greta zelf doorheeft dat ze ook gebruikt wordt om eenzijdige politieke boodschappen te versterken (zonder kritiek op Hamas) is mij niet helemaal duidelijk. Maar feit is: elke keer dat ze zich in zulke acties mengt, versterkt ze precies het narratief dat deze activisten willen promoten. 

🙏 Oproep

Bid voor Greta Thunberg — dat ze de God van Israël mag leren kennen en Zijn unieke vrede en liefde mag vinden in Jezus Christus. Dat haar hart geopend wordt voor Zijn waarheid en genade.

One For Israël: Laten we bidden voor voor degenen die fysiek gegijzeld worden in Gaza, maar ook voor al degenen die gevangen zitten in het koninkrijk van de duisternis. Vrijheid voor de gevangenen, of ze nu Israëlisch of Palestijns zijn. Laten we bidden dat nog veel meer mensen de overstap maken van de duisternis naar het licht, en moge God elke gijzelaar thuisbrengen.

---

Bronnen: Reuters, AP News, The Times, NOS-artikel, NOS artikel, Artikel Luuk von Burg en Freedom Flotilla Coalition, VN-rapporten over de legaliteit van maritieme blokkades, Greta Thunberg, from climate warrior to Israel hater, Why climate activists love to hate Israel, In einem Gastbeitrag mit anderen Klimaaktivisten: Thunberg spricht nun selbst von „Völkermord“ in Gaza 

Alle foto’s zijn gemaakt met behulp van AI-prompts.

De stukjes op deze blog zijn mijn eigendom, tenzij anders vermeld. Je mag best iets delen maar niet zonder mijn toestemming.

Over journalistiek, propaganda en waarheid in Gaza

Ik ben geen verslaggever, geen expert, maar wel iemand die vragen stelt. Toen ik het artikel van de NOS las over journalisten in Gaza, bleef één zin hangen: “Woorden zijn ons enige wapen.” Dat raakte me. Maar ik vroeg me ook af: klopt dit hele verhaal wel? En wie bepaalt eigenlijk welke woorden mogen klinken? 

In deze blog probeer ik daar — al lezend en lerend — iets over te zeggen.

In een recent artikel op NOS.nl getiteld “Journalisten Gaza vrezen doelwit te zijn van Israëlische leger”, las ik dus die zin “Woorden zijn ons enige wapen.” Het klinkt als een pleidooi voor zuivere journalistiek in een oorlogssituatie.

Maar in de context van Gaza ná 7 oktober 2023, wil ik die uitspraak meer van dichtbij bekijken. Want woorden zijn inderdaad wapens — maar ze kunnen zowel beschermen als misleiden. En dat laatste gebeurt, steeds vaker en steeds geraffineerder. Overal in onze wereld.

De journalist als boodschapper of wapen?

Volgens NOS-correspondent Nasrah Habiballah zijn buitenlandse journalisten niet welkom in Gaza, en zijn lokale verslaggevers dus de enige informatiebron. Dat is op zichzelf al een riskante constructie: als journalistiek uit één richting komt, zonder onafhankelijk toezicht, is het per definitie kwetsbaar voor beïnvloeding.

Hamas bepaalt welke journalist accreditatie [1] krijgt, welke onderwerpen mogen worden behandeld en welke beelden mogen worden verspreid. Journalisten die zich niet aan deze richtlijnen houden, riskeren intimidatie, arrestatie of uitzetting.

In 2022 probeerde Hamas nieuwe regels in te voeren die buitenlandse media zouden verplichten om hun verslaggeving af te stemmen op het narratief van Hamas. Na internationale kritiek werden deze regels formeel ingetrokken, maar de intentie om de berichtgeving te controleren was duidelijk.

Ik vind het goed dat de NOS begrip toont voor het gevaar waarin Palestijnse journalisten verkeren — dat is terecht. Maar waarom wordt nauwelijks benoemd dat deze verslaggevers óók worden beïnvloed of onder druk gezet door Hamas?

Journalisten en Hamas: de feiten zijn niet langer vaag

Na 7 oktober publiceerde het Israëlische leger gegevens waaruit zou blijken dat ten minste zes journalisten die werkzaam waren voor Al Jazeera banden hadden met Hamas of de Palestijnse Islamitische Jihad. De documenten bevatten namen, ID-nummers, trainingsbewijzen en zelfs betalingsinformatie.

Eén van de journalisten, Hossam Shabat, werd later gedood bij een Israëlische luchtaanval. In westerse media werd hij simpelweg “journalist” genoemd. Maar volgens het Israëlische leger was hij een sluipschutter in Hamas’ Beit Hanoun-bataljon.

📌 Bron: IDF – Journalisten met Hamas-connecties
📌 Bron: Times of Israel – IDF documents linking journalisten aan terreurgroepen

Dat is geen suggestie — dat is aantoonbaar, met documenten in handen van een militaire inlichtingendienst. Het is niet minder dan journalistieke plicht om die mogelijkheid open te houden, in plaats van eenzijdig verslag te doen.

Wie is Hind Khoudary?

De NOS citeert de Palestijnse journalist Hind Khoudary, die zegt dat ze leeft in angst en nergens veilig is. Ze noemt haar stem haar enige wapen. Maar wie is Khoudary? Ik las al eerder over haar en haar standpunt over Israël. 

In 2020 kwam ze wereldwijd in opspraak toen ze Hamas-functionarissen tagde op Facebook bij een bericht over Palestijnen die een Zoom-gesprek voerden met Israëli’s. Kort daarna werden meerdere deelnemers gearresteerd door Hamas. Zij ontkende betrokkenheid, maar sprak zich wel uit tegen elke vorm van “normalisatie” met Israël. Ze schreef er dit over.

Onderzoek ook deze bronnen:

📌 Bron: Wikipedia – Hind Khoudary
📌 Bron: The JC – Controversiële nominatie voor Hamas-sympathisant
📌Bron: The JP: Palestinian journalist: I wasn't the reason Hamas arrested peace activist

📌 Bron: JP: Exposed: Hamas’s propaganda team

Hind Khoudary sprak en spreek zich online openlijk bewonderend uit over leden van Islamitische Jihad — een organisatie die in het Westen als terroristisch is aangemerkt. Ze noemde hun strijders “helden” en plaatste hartjes-emoji’s bij berichten over hun dood. Daarnaast deelde ze een video waarin Hezbollah-leider Hassan Nasrallah Israël openlijk bedreigde. Het delen van zulke video's roept de vraag op of een journalist nog wel eerlijk en onpartijdig is, vooral in een conflictgebied zoals Israël en Gaza.

In een interview* antwoordde ze zonder aarzeling bevestigend op de vraag of ze wilde dat Israël zou verdwijnen. Een uitspraak die niet vergeten mag worden, zeker nu ze zichzelf profileert als neutrale stem uit Gaza. Want dat roept onvermijdelijk vragen op over haar onafhankelijkheid als journalist. En het maakt haar inmiddels beroemde uitspraak — “onze stem is ons enige wapen” — dubbelzinnig.

*In het interview zegt ze dat ze geen Joden haat en zelfs christelijke vrienden heeft. Op het eerste gezicht lijkt dat redelijk. Maar tegelijk zegt ze ook dat Israël moet verdwijnen omdat het haar land is. Daarmee bedreigt ze het bestaansrecht en de veiligheid van elke Jood in Israël — ook van degenen die er al eeuwen woonden, vaak vreedzaam naast Arabieren onder het Ottomaanse Rijk en later het Britse Mandaat, lang voordat een deel van de Arabieren zich ‘Palestijnen’ begon te noemen.

Want het is ook tragisch. Hind Khoudary weet als geen ander hoe onderdrukkend Hamas is. Ze heeft het zelf meegemaakt — werd in 2019 nog drie uur lang ondervraagd en bedreigd vanwege haar berichtgeving over protesten tegen het regime. Amnesty International verdedigde haar destijds. 

Juist daarom is het des te pijnlijker dat ze nu zwijgt over wat Hamas aanricht in de samenleving*. Ze spreekt nauwelijks nog over hun controle, hun intimidatie, hun rol als motor achter het lijden van Gaza. In plaats daarvan richt ze haar woorden — en haar woede — bijna uitsluitend op Israël. Daarmee keert ze terug, bewust of onbewust, naar wat ze in datzelfde jaar 2019 al openlijk beaamde: ze wil dat Israël verdwijnt.

Er is een dunne lijn tussen overleven in een repressief systeem en je vereenzelvigen met dat systeem. En ergens onderweg lijkt Hind Khoudary die lijn te zijn overgestoken. Niet met wapens, maar met woorden. En haar woorden mogen dan haar enige wapen zijn — de vraag blijft: voor wie strijdt ze daarmee?

De stille druk van binnenuit

Wat in de meeste internationale berichtgeving onderbelicht blijft, is de andere kant van de angst. Meerdere Palestijnse journalisten hebben — anoniem — verklaard dat ze niet vrij zijn om over Hamas te schrijven. Ze worden bedreigd, onder druk gezet, soms zelfs mishandeld. De Committee to Protect Journalists (CPJ) heeft hierover meerdere rapporten gepubliceerd.

📌 Bron: CPJ – Gaza journalisten onder druk van Hamas

Kortom: het gevaar voor journalisten in Gaza komt niet alleen van buitenaf. Het komt ook van binnenuit. En dát is wat het publieke debat dringend nodig heeft: de moed om deze realiteit te benoemen.

Journalistiek of propaganda?

Goede journalistiek stelt vragen — ook over zichzelf. Wie zich in Gaza als journalist aandient, moet opereren binnen de lijnen die Hamas toestaat. Sinds 7 oktober lijkt die controle toegenomen. Waar eerder journalisten hun leven riskeerden om te getuigen van Hamas’ onderdrukking, zijn sommige verslaggevers nu functioneel onderdeel geworden van het propaganda-apparaat. Soms vrijwillig, soms uit angst. Soms uit overtuiging.

“Woorden zijn ons enige wapen,” zei Hind Khoudary. Maar wie bepaalt waar dat wapen op gericht staat? Echte journalistiek durft beide kanten te belichten — zelfs als dat gevaarlijk is.

Mijn hoop

Ik hoop dat er opnieuw Palestijnse journalisten opstaan die schrijven met lef — niet alleen over Israëlische luchtaanvallen, maar ook over wat er in de schaduw gebeurt: de mensenrechten die onder Hamas verdwijnen, het misbruik van ziekenhuizen, scholen, vrouwen en kinderen als schilden.

Voor 7 oktober 2023 waren er zulke stemmen. De journalistiek heeft ze harder nodig dan ooit.

--

* Ze spreekt zich niet meer uit tegen Hamas, althans niet zichtbaar in de media of op haar sociale kanalen: hier en hier

[1] Accreditatie door Hamas betekent dus dat journalisten formeel toestemming moeten vragen aan een organisatie die internationaal wordt beschouwd als een terreurbeweging.