De kracht van vlaggen

Door: ONE FOR ISRAEL (MESSIANIC JEWS IN ISRAEL)
Vertaald door Aritha

We zijn allemaal getuige geweest van de enorme demonstraties met een overvloed aan vlaggen na 7 oktober. Het zien van vlaggen die vanaf hoge plaatsen wapperen roept emoties op. Ze lijken een kracht te hebben die moeilijk uit te leggen is. 

😲 Wat is het toch dat een beetje felgekleurd synthetische stof zoveel emoties oproept?

ZWAAIEN MET DE VLAG

De drang om op hoge plaatsen een vlag te hangen is groot. Of het nu op de top van de Mount Everest is of op het oppervlak van de maan, de mens lijkt gedwongen door dit verlangen om zijn stempel te drukken, zijn claim waar te maken. Het is alsof je territorium afbakent en de overwinning claimt. Om deze reden heeft de vastberadenheid van pro-Palestijnse demonstranten die op belangrijke plaatsen monumenten beklimmen en vlaggen planten, mensen in de war gebracht. Overal duiken Palestijnse vlaggen op: op stadspleinen, Ivy League-campussen, aan lantaarnpalen, uit ramen en op stickers die op allerlei openbare eigendommen zijn geplakt, in de mate dat sommigen op sociale media hebben geklaagd. Er werden echter meerdere politiediensten opgeroepen om iemand in Groot-Brittannië te arresteren die op Facebook zijn ongenoegen over het fenomeen uitte. De beschuldiging was dat hij zich schuldig had gemaakt aan haatzaaiende uitlatingen.

Het is interessant dat wanneer de Palestijnse vlag wordt gehesen bij protesten, je de vlag van het gastland er niet naast zult zien wapperen. 

Volgens de Palestijnse vlagwet uit 2005 mag er op dezelfde locatie geen andere vlag boven de Palestijnse vlag worden gehesen. Ook niet tijdens protesten.

Vroegere ontwerpen

Het ontwerp van de Palestijnse vlag zoals we die vandaag de dag kennen, heeft een aantal interessante oorsprong. Het zal je misschien verbazen als je hoort dat er in de tijd van het Britse mandaat zelfs een ontwerp bestond dat blauw en wit was met een gele Davidster in het midden! 

(Zie hieronder: rechterpagina, derde rij.) 

Officiele vlag tot 1948

Dit was echter nooit de officiële vlag en werd gemaakt door een destijds actieve zionistische groep.Tot 1948 had de officiële vlag een rode achtergrond met linksboven de Union Jack en rechts een witte schijf met het woord ‘Palestina’. 

KEN DE GESCHIEDENIS

Het oorspronkelijke gebied van het Mandaat Palestina omvatte ooit heel Jordanië en een deel van Syrië, en de Britten besloten één kant van de Jordaan toe te wijzen aan de Arabisch sprekende inwoners (het grootste van de twee gebieden, bestaande uit Jordanië en Syrië) ruimte te maken voor de andere kant om een ​​Joods thuisland te stichten, in het gebied tussen de rivier de Jordaan en de Middellandse Zee (het land van de rivier-tot-zee-faam). Uiteindelijk werd dat kleinere gebied door de VN verder in tweeën verdeeld in het Verdelingsplan van 1947, maar zoals we weten vielen de omliggende Arabische landen in 1948 aan in een poging om de hernieuwde oprichting van de Joodse staat te voorkomen. De nieuwe staat Israël nam al snel het blauw-witte vlagontwerp over van een gebedssjaal met een davidsster in het midden – een ontwerp dat al snel wereldwijd erkend werd, door sommigen met liefde, anderen met onverschilligheid en weer anderen met haat.

HUIDIGE VLAG

Maar hoe zit het met dat bekende rood-groen-zwart-witte ontwerp dat de rest van de Arabischsprekende wereld bestrijkt? Kaarthistoricus Carmem Marques Rodrigues vertelt meer over de geschiedenis achter de Palestijnse vlag, die we vandaag de dag zien: 

“Dit iconische symbool werd feitelijk in Engeland ontworpen, dankzij de invloed van de Britse diplomaat Mark Sykes tijdens de periode van de Arabische Opstand van 1916 tot 1918. De Arabische Opstand, een belangrijke beweging in de strijd voor Arabische onafhankelijkheid, kreeg de steun van Groot-Brittannië in zijn strijd tegen het Ottomaanse Rijk.” [1]

 

😮💡Zwart, wit, groen en rood: vier grote Arabische koninklijke dynastieën

Sykes stuurde het ontwerp in 1917 in een brief [2] naar Sir Reginald Wingate, die toen Hoge Commissaris voor Egypte was. Wingate was destijds op soortgelijke wijze bezig met het aanmoedigen van Saoedi-Arabië om ook tegen Turkije in opstand te komen. De Britten vochten in het begin van de twintigste eeuw tegen de Turken en probeerden een einde te maken aan hun imperium. Zij steunden de afzonderlijke etnische groepen in het Midden-Oosten die onder de heerschappij van de Ottomaanse Turken tot één kalifaat waren samengesmolten, en moedigden hen aan om voor hun eigen soevereiniteit te vechten. 

Doel: vecht alle vier voor je eigen soevereiniteit

Met dit doel voor ogen creëerde Mark Sykes, een vertegenwoordiger van de Britse Kroon, het bekende ontwerp op basis van vier kleuren: zwart, wit, groen en rood.

HISTORISCHE BETEKENIS KLEUREN PALESTIJNSE VLAG

De vier kleuren waren symbolisch en vertegenwoordigden de vier grote Arabische koninklijke dynastieën:

• Zwart staat voor de Abbasiden
• Wit vertegenwoordigt de Umayyaden
• Groen symboliseert de Fatimiden
• Rood staat voor de Hasjemieten

Rodrigues legt uit: “De rode driehoek in het midden van de vlag is niet alleen een esthetische keuze, maar symboliseert het Hasjemitisch leiderschap tijdens de Arabische Opstand, waardoor de andere pan-Arabische kleuren verenigd worden”.

Kortom, de Palestijnse vlag is ontworpen door een Brit om de pan-Arabische opstand tegen het Ottomaanse Rijk te inspireren. Zoals rabbijn Jonathan Sacks, gezegend ter nagedachtenis, opmerkte, was het verplichte tijdperk waarin de Balfour-verklaring werd opgesteld antikolonialistisch, in die zin dat het land probeerde terug te geven aan de oorspronkelijke eigenaren. Over de Verklaring, zei hij:

Het was een anti-imperialistisch gebaar: na eeuwen van christelijk en islamitisch imperialisme zonder autonome staten probeerden ze de door de Ottomanen geregeerde landen terug te geven aan de stammen die er woonden. Lloyd George was op zoek naar meer gerechtigheid en wilde een einde maken aan de dagen van het Empire, om de landen terug te geven aan hun oorspronkelijke bewoners. [3]

KRACHT VAN VLAGGEN

Het is dan enigszins ironisch dat het ontwerp in variaties over de hele regio werd overgenomen, wat juist voor samenhang zorgde onder deze bevolkingsgroepen in plaats van onderscheid. Het hele Midden-Oosten is door de geschiedenis heen, van de ene macht naar de andere gegaan, waarbij verschillende machten op verschillende tijden de overhand hadden over het hele gebied. Het is geen geheim dat er een groot verlangen is naar een nieuw kalifaat dat de hele regio beheerst. Dit was zeker het streven van de Islamitische Staat, oftewel ISIS (wiens vlag overal waar hij werd getoond, schokgolven van afschuw veroorzaakte, vergelijkbaar met de swastika). De vraag is echter, wie zou de kalief zijn? Turkije is niet verlegen om zijn wereldheerschappij-ambities te uiten, maar ook de Golfstaten maken hun plannen. Iran controleert veel van de terroristische groepen in de regio, en alleen de tijd zal uitwijzen hoe deze verschillende ambities zich zullen ontvouwen.

DE HEER MIJN BANIER: VLAGGEN IN DE BIJBEL

Vlaggen symboliseren autoriteit, soevereiniteit en aanwezigheid. Het is goed om onszelf aan deze aspecten van God te herinneren: Zijn gezag, Zijn soevereiniteit en Zijn aanwezigheid bij ons. Tijdens oorlogen werden vaak vlaggen gezwaaid en deze kunnen een angstaanjagend of een geweldig gezicht zijn, afhankelijk van of dat leger voor of tegen je is. Een van de vele vergelijkingen in het Hooglied heeft betrekking op dit concept, terwijl de koning zijn vreugde in zijn bruid beschrijft:

Hooglied 6:10 "Wie is zij die verschijnt als de dageraad, mooi als de volle maan, zuiver als de gloeiende zon, schrikwekkend als zij die vaandels opheffen?"

DE HEER IS MIJN BANIER

De spandoeken of vlaggen (דגלות) in deze context zijn een zelfverzekerde verklaring van overwinning en macht. De naam van God, “De Heer is mijn Banier” verschijnt voor het eerst in een militaire context,  in de geschiedenis van Mozes die de Israëlieten moest leiden in de strijd tegen de Amalekieten en God hen redde:

Exodus 17:15 En Mozes bouwde een altaar en gaf het de naam: De HEERE is mijn Banier [נס] Hij zei: Voorzeker, de hand op de troon van de HEERE! De strijd van de HEERE zal tegen Amalek zijn, van generatie op generatie!

 Het Hebreeuwse woord voor banier is “ness” (נס), wat toevallig ook het woord is voor wonder of teken. Het verkondigt een boodschap, en God Zelf is de boodschap die wij verkondigen.

EEN HINT VOOR ONS

Dit is een hint voor ons vandaag, als we bezig zijn om ons hart op God te richten. Het is niet geestelijker om ons niet bezig te houden met  Israël. Zwitserse neutraliteit betrachten is niet het goddelijke alternatief. In plaats daarvan moeten we ons op God richten, ons verdiepen in Zijn woord om Zijn positie te kunnen onderscheiden, zodat we ons op Hem kunnen afstemmen. Wat doet Hij, en hoe moeten we bidden in overeenstemming met Zijn doel? Hij wil zich over alle volkeren in het Midden-Oosten ontfermen, maar Zijn plannen zullen niet iedereen behagen. We zien meer van dit concept in Jesaja 11, een Messiaanse profetie waarin het woord “nes” (נס) herhaaldelijk wordt gebruikt over Jezus Zelf:

Op die dag zal de wortel van Isaï, die zal staan als een teken [נס] voor de volken—naar Hem zullen de naties vragen, en Zijn rustplaats zal heerlijk zijn. Op die dag zal de Heer opnieuw Zijn hand uitstrekken om het overblijfsel van Zijn volk te herstellen, van Assyrië, van Egypte, van Pathros, van Kus, van Elam, van Sinear, van Hamat, en van de kustlanden van de zee. Hij zal een teken [נס] omhoogheffen voor de naties en Hij zal de verdrevenen van Israël verzamelen, en de verstrooiden van Juda, bijeenbrengen van de vier hoeken van de aarde. (Jesaja 11:10-12)

GODS DOEL: ZIJN VOLK TERUG NAAR HET LAND ISRAEL

We zien hier dat het Gods doel was om Zijn volk terug te brengen naar het land Israël, een stap die niet universeel omarmd werd – zelfs niet onder gelovigen. Toch is dat wat de Bijbel zegt. En als we verder lezen, zien we hoe God uiteindelijk vrede zal brengen, onder Zijn vlag.

De jaloezie van Efraïm zal verdwijnen, en degenen die Juda lastig vallen, zullen worden uitgeroeid; Efraïm zal niet jaloers zijn op Juda, en Juda zal Efraïm niet lastigvallen. Maar zij zullen zich op de schouder van de Filistijnen in het westen storten, en samen zullen zij de mensen in het oosten plunderen. Zij zullen hun hand uitstrekken tegen Edom en Moab, en de Ammonieten zullen hen gehoorzamen. En de Heer zal de tong van de Zee van Egypte volkomen vernietigen , en met zijn verzengende adem zijn hand over de rivier zwaaien en haar in zeven kanalen slaan, en hij zal de mensen op sandalen naar de overkant leiden. En er zal een snelweg zijn vanuit Assyrië voor het overblijfsel dat overblijft van zijn volk, zoals er was voor Israël toen zij uit het land Egypte optrokken. (Jesaja 11:13-16, zie ook parallelle verzen over deze snelweg in Jesaja 19:23-25)

WIE STAAT ER AAN GODS KANT

In deze tijden van conflicten nemen de spanningen toe, naarmate mensen partij kiezen, maar de belangrijkste vraag is: Wie staat er aan de kant van de Heer? HIJ is de vlag waar we ons achter moeten scharen en ons bij Hem moeten voegen in Zijn liefde voor alle volkeren van het Midden-Oosten. God is Degene om te verheerlijken, trots op te zijn en te verkondigen. Dit is wie Hij is: De HEER, mijn banier, Adonai Nissi.

ZAL LEVEN!

We zien dit woord, “ness” (נס) ook op een verrassende plaats, die je nooit zou raden uit de Engelse vertaling. Het staat hier, in het verhaal van de bronzen slang in de woestijn:

En de Heer zei tegen Mozes: ‘Maak een vurige slang en zet die op een paal [נס] , en iedereen die gebeten is, zal leven als hij hem ziet.’ (Numeri 21:8)

De “ness”, Gods teken of banier, wordt op een paal gehesen en geeft genezing en verlossing van de dood aan iedereen die naar Hem kijkt. Klinkt bekend? Het matcht met de Messiaanse profetie in Zacharia 14, die de redding van het Joodse volk in de eindtijd beschrijft, als ze zien naar Degene die zij hebben doorstoken en gered zijn. Jezus zei het zelfs over Zichzelf in Zijn gesprek over verlossing met Nikodemus de Farizeeër:

Zoals Mozes de slang in de woestijn omhoog bracht, zo moet ook de Mensenzoon omhoog worden gebracht, opdat iedereen die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar het eeuwig leven heeft. (Johannes 3:14-15)

 

ONDER DE BANIER VAN ISRAELS GOD

Laten we de witte vlag heisen, van overgave aan Hem en onze vastgeroeste meningen over de koninkrijken van deze wereld loslaten. Laten we onder Zijn vlag te komen en Zijn wegen, Zijn woord en Zijn volmaakte koninkrijksheerschappij aanvaarden

O God, U had ons verstoten, U had ons verbroken,

U bent toornig geweest; keer terug tot ons.

U hebt het land doen beven, U hebt het gespleten;

genees zijn breuken, want het wankelt.

U hebt Uw volk een harde zaak doen zien,

U hebt ons bedwelmende wijn laten drinken.

Maar nu hebt U een banier gegeven aan wie U vrezen,

om die op te heffen als teken van de waarheid, Sela

opdat Uw beminden gered worden.

Verlos door Uw rechterhand en antwoord ons.

=======================================================

ONE FOR ISRAEL (MESSIANIC JEWS IN ISRAEL)
Wij zijn een Israëlische bediening die is samengesteld uit Joodse en Arabische volgelingen van Yeshua (Jezus) die samen Israël tot zegen willen zijn door het evangelie online te delen, en de nieuwe generatie wedergeboren gelovigen les geeft op ons enige Hebreeuws sprekende Bible College in Israël. Ook helpen wij overlevenden van de holocaust door humanitaire hulp te verlenen.

ONE FOR ISRAEL (site)
FACEBOOK: ONE FOR ISRAEL
INSTAGRAM
TWITTER

 ---

[1] Carmem Marques Rodrigues, GEOPAM-onderzoeker en cartograaf uit geschiedenisboeken, The Surprising Origin of the Palestijnse Vlag: een verhaal over Britse invloed, 19 oktober 2023
[2] Brief van Mark Sykes (van Sykes-Pecot) aan Reginald Wingate, 22 februari 1917, waarin hij zijn eigen schetsen toont voor de vlag van de verenigde Arabieren (Arabische opstand tegen de Ottomaanse Turken) in WO1 (zie: #3 p.59). 

[3] Reflecties op Balfour 100 van Rabbi Sacks

Foto door Chris Hearn op Unsplash