Geschokt klom David de trap op naar zijn opkamer. Met zijn handen voor zijn gezicht liep hij heen en weer. Zijn zoon Absalom... gedood in het woud van Efraïm. Toen hij vluchtte, bleef hij met zijn hoofd tussen de takken van een eik hangen. Misschien zou hij nog leven als Joab hem niet gedood had. Misschien ook niet.
Toen sidderde de koning. Hij ging naar het bovenvertrek van de poort en huilde. Al gaande zei hij dit: Mijn zoon Absalom, mijn zoon, mijn zoon Absalom! Och, was ík maar in jouw plaats gestorven, Absalom, mijn zoon, mijn zoon! (2 Samuel 18:33)
IK IN JOUW PLAATS
Zijn zoon had hèm willen doden. Maar om hem op déze manier te verliezen was voor David bitterder dan de dood zelf. Daarnaast werd hij verteerd door de herinneringen aan zijn eigen zonden (Psalm 38 en 40). Was deze catastrofe niet de vrucht van zijn eigen beleid? “Och, was ík maar in jouw plaats gestorven!” Een uitroep van medelijden, brandende liefde en vergeving.
Het was een liefde die een kus gaf voor elke slag, een vergevingsgezind gezicht voor elke belediging. Hij bad voor de misdadiger die hem "kruisigde".
Dit verhaal raakt me.
Mijn kinderen leven nog. Maar in geestelijk opzicht rouw ik als het ware met David mee. Ik heb verdriet om mijn kinderen omdat sommigen van hen deze tegenwoordige wereld lief hebben gekregen en Jezus Christus verlaten hebben.
Davids verhaal eindigt niet in mineur.
De Rotssteen Israëls heeft over mij gesproken: Er komt een Heerser over de mensen, een Rechtvaardige, een Heerser in de vreze Gods. Hij is (1) als het licht van de morgen, wanneer de zon opgaat, een morgen zonder wolken; als de glans na de regen, die groen laat opkomen uit de aarde. Hoewel mijn huis zo niet is bij God,(2) heeft Hij mij toch een eeuwig verbond gesteld, in alles geordend en bewaard. Voorzeker, daarin is al mijn heil en al mijn vreugde.
TROOST IN DE MESSIAS
Ondanks het feit dat Davids koningshuis niet stabiel was, vond Hij troost in de belofte van de komende Messias. Wat mijn troost is? Ik vind troost in de Messias Die gekomen is. Dat Hij trouw blijft aan Zijn belofte en mij nooit verlaten zal.
Mijn Jezus is als het licht van de morgen, wanneer de zon opgaat. Een morgen zonder wolken. Als de glans na de regen, die groen laat opkomen uit de aarde.Lees ook:
-----
(1) Dat is, de komst van den Messias. Vergelijk met vers Psalm 110:3. Hos. 6:3. En Jesaja 60:1, 2. Mal. 4:2. Luk. 1:78 en Jesaja 44:3, 4; 55:10, 11.
(2) David belijdt hier zijn zonden en de onwaardigheid van zijn huis (vergelijk 2 Sam. 7:18, 19, en 2 Samuël 11; 12; 13; 15). Daar tegenover prijst hij de onverdiende weldaden, die God Hem bewezen heeft door het eeuwig en onveranderlijk genadeverbond, gegrond in de Messias. Die dag zag David door het geloof ziende, daarop getroost en verheugd in den Heere ontslapen is. Vergelijk 2 Sam. 7:18, 19 en zie 2 Samuël 11; 12; 13;15.
Aritha, how old are your children? Were they raised Christian?
BeantwoordenVerwijderenAritha: Thank you for this eye-opening look at David and his grief.
BeantwoordenVerwijderenI am also praying for one of my children to return to loving God and loving family as in years past.
BeantwoordenVerwijderenBeautiful post, Aritha! As heartbreaking as it is when tragedy strikes our child, it is even more devastating when we feel we are somehow personally responsible. Praise God for His healing love, mercy, grace and forgiveness that comforts us even in such trials. God bless you and your lovely ministry.
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar dat een kind de wereld liefheeft, inderdaad Hij is trouw en Hij laat niet los het werk dat Hij is begonnen, daar mogen we ons aan vast houden.
BeantwoordenVerwijderenOok ik herken het en ja Daniëlle daar kan ik amen op zeggen.
BeantwoordenVerwijderenBeautiful and comforting, as King David too had such woes and for us too we can find the same solace. God Bless you and your children and family! Much Love!♡
BeantwoordenVerwijderenHugs, Aritha! I pray that God will send His Holy Spirit to work behind closed doors in the hearts of your dear loved ones! There is no door closed to Him!
BeantwoordenVerwijderen