2 minuten tot je slaapt

Een klein boekje voor op je nachtkastje

Soms koop je op een rommelmarkt een boekje dat onverwacht precies past bij wat je nodig hebt. 2 minuten tot je slaapt van Corinne Sweet was er zo één. Niet voor mezelf maar voor mijn man. En er staan ook leuke dingen voor mij in.

Een klein gebaar voor haar vader

Voorin het boekje staat:

“For my father, Leslie Sweet, who helped me get to sleep as a child and told me wonderful stories of his life at sea.”

Corinne Sweet is psycholoog, en dat merk je. Ze schrijft nuchter, in korte stukjes, zonder opsmuk. Het is een handzaam boekje met een stevige kaft en 160 pagina’s, en leest vlot weg. Je komt geen  ingewikkelde theorieën tegen. Het gaat gewoon over slapen, spanning, piekeren en je levensstijl. Over werk, relaties, kinderen. En over schermen natuurlijk. Niet moralistisch, maar nuchter: wat blauw licht met je doet en hoe je daar slimmer mee om kunt gaan.

De inhoudsopgave is simpel:

Slapen en levensstijl – Slapen en schermen – Slapeloosheid – Slaap en werk – Slaap en relaties – Slaap en kinderen – Een leven lang goed slapen. 

5 zinnen uit 2 minuten tot je slaapt

1️⃣ Selfcare hoort geen extraatje te zijn, maar een centraal gegeven, een essentieel element, dat onlosmakelijk deel uitmaakt van het dagelijkse leven. Selfcare hoort een gewoonte te zijn – net als voldoende water drinken of je tanden poetsen.

2️⃣ Een oefening voor middenrifademhaling, te lang om hier te delen maar wel heel waardevol voor mij.

3️⃣ Naar bed gaan is één ding, in een rustige, diepe slaap vallen is een tweede. Een van de grootste boosdoeners die onze slaap verstoren is het blauwe licht dat onze schermen uitstralen. In wezen geldt voor alle mensen dat licht een signaal is om wakker te worden, en donker een signaal om te slapen.

4️⃣ Blauw licht verstoort het natuurlijke ritme van ons lichaam. Licht staat gelijk aan activiteit, donker aan rust. Dus als we 's avonds nog veel licht binnenkrijgen, raakt ons systeem in de war.

5️⃣ Als je samen slaapt, en één van de twee slaapt langdurig niet goed door slapeloosheid, onregelmatige werktijden en/of persoonlijke levensgewoonten, heeft dat onherroepelijk zijn weerslag op de relatie.

Ik vind het leuk dat er veel oefeningen in staan 👇

Bellenblaas achter het huis

De leukste tip? Bellen blazen! Ja, echt. Niet voor kinderen — maar voor jou. Voor je ademhaling, voor de ontspanning van je gezichtsspieren, en gewoon… omdat het leuk is. Ik blaas geen bellen in de slaapkamer (dat zou een beetje gek zijn), maar achter het huis. Even in de avondzon. Even uitblazen — letterlijk. Perfecte oefening om gezond adem te halen en rustiger te worden.

Loesje zegt het ook: Bellenblaas gerust je frustraties van je af

Bronnen achterin

Achterin het boek staat een mooi lijstje met apps, websites en organisaties over slapen, apneu, stress, piekeren en hulp. 

Dit boek is een vriendelijk duwtje richting rust en milde zelfzorg. En dat is soms precies wat ik nodig heb voor het slapengaan. 

📘 2 minuten tot je slaapt

✍️ Corinne Sweet
📚 160 pagina’s | hardcover
📆 juli 2022
🏷️ Uitgeverij Boekerij
🖼️ Illustraties: Andrew Pinder

---

Wat is het meest bijzondere kringloopboek (of online tweedehands juweeltje) dat jij ooit mee naar huis nam?

Voor alle bloggers die dit lezen: met dit boekje doe ik mee met de Linkparty van Nicole. Deel jouw blog ook daar!

Wat ik vond in Leven met verlies

📘 Leven met verlies – rouwen terwijl er niemand overleden is

M.A. Buitink-Heijblom

Rouwen terwijl er niemand overleden is

We hebben vaak een duidelijk beeld bij rouw: het verlies van een geliefde, een afscheid bij een graf. En dat beeld klopt — maar het is niet het enige. Rouw kan ook leven in mensen bij wie niemand gestorven is.

Dit boek opent juist dát onderwerp. Het gaat over verdriet dat niet altijd erkend wordt, niet altijd zichtbaar is — maar wel echt.
Afnemende gezondheid, verlies van werk, een kinderwens die uitblijft, een toekomst die uit beeld verdwijnt, een contact dat niet hersteld wordt.

In het begin las ik een soort van zoekend. Zou dit boek ook gaan over levend verlies?
En gaandeweg merkte ik: ja. Het is juist een goed boek hierover.

Rouw en verdriet draag je met je mee

“Soms wordt tegen een rouwende gezegd dat hij zijn rouw en verdriet een plaatsje moet geven...”

De auteur zegt dat het geen goed advies is. Want rouw is geen voorwerp. Geen iets wat je kunt parkeren.
Ik leer: rouw en verdriet zijn wonden. Je draagt ze met je mee. Soms open en rauw, soms stil en bedekt.
Ze verdwijnen niet — ze worden deel van wie je bent.

De vier rouwtaken in het boek kende ik al wel. Maar ik vroeg me af: hoe werkt dat bij levend verlies?

1. De werkelijkheid onder ogen zien

2. De pijn ervaren

3. Je aanpassen aan een leven zonder

4. Weer leren houden van het leven, mét het verlies

Als verlies geen afgerond iets is, maar blijft terugkomen…
Als er geen tastbaar afscheid is…
Dan duikel je soms terug naar punt één — opnieuw, onverwacht.

“Triggers zijn en blijven moeilijk. Hoe dichterbij, hoe meer last zo’n trigger veroorzaakt.”

Levend verlies in woorden

Het boek benoemt helder het verschil tussen rouw na overlijden en rouw terwijl niemand gestorven is:

“Het uiten van gevoelens van rouw vanwege levend verlies stuit op onbegrip.
Rouw vanwege levend verlies ebt niet weg, maar is chronisch van aard.
Het kent geen rituelen of gebruiken.”

Wat een opluchting om dat zwart-op-wit te lezen. Zoveel herkenning.

En dan was er dit:

“Een rouwende heeft een plekje nodig waar hij even zichzelf kan zijn...
waar men niet op zijn qui-vive hoeft te zijn.”

Wat is dat waar. Wat heb ik dat gemist.
Levend gemis durf je niet altijd te uiten.
Het voelt raar. Je bent voorzichtig — ook omdat mensen er geen raad mee weten.
Wat zou het fijn zijn als er meer oog komt voor levend verlies.
Dat het bestaat. Dat er mensen zijn die het dagelijks meedragen.

Een zinnetje dat bleef hangen

Achterin het boek staan adviezen. Eentje bleef hangen:

“Maak een soort kalender met belangrijke data: de verjaardag van een onbereikbaar (klein)kind, de datum waarop contact verbroken werd…”

Zo eenvoudig. Niet om te blijven hangen, maar om serieus te nemen wat iedere keer zo'n pijn doet.

Misschien krijg jij ook zin om het te lezen. Woon je dichtbij? Dan mag je het van me lenen. Het is inmiddels een doorgeefboek geworden — daarom is er een echt leen-lijstje. Laat het me weten, dan zet ik je erbij. 

Ken jij een boek of stukje dat jou hielp in rouw of verlies?

📖 Leven met verlies

✍️ M.A. Buitink-Heijblom
📚 192 pagina’s | paperback
📆 14 oktober 2024
🏷️ Uitgeverij Groen
🖼️ Geen illustraties, wel genoeg herkenning

Waarom ik juist nu een kerstklassieker luister

Misschien klinkt het vreemd. Een kerstklassieker… in de aanloop naar Pasen? Maar als ik in maart of april For Unto Us A Child Is Born hoor, dan denk ik niet aan kerstlichtjes of versierde bomen. Dan denk ik aan Jesaja. Aan die woorden die de eeuwen door klinken: Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven...

Het is geen lied over december. Het is een lofzang op Gods belofte. Op de Messias die kwam om ons vrede te brengen — en dat doet Hij niet één keer per jaar, maar elke dag opnieuw. Juist rond Pesach, als we stilstaan bij het Lam dat geslacht werd, raakt dit lied me extra. De Zoon die gegeven werd, is het Lam dat onze schuld droeg.

Handel schreef zijn Messiah niet als kerststuk, maar als een muzikale verkondiging van het hele evangelie: van de profetieën, tot het lijden, de opstanding en de overwinning. En dat maakt het zo passend voor deze weken. Niet alleen kerstachtig, maar koninklijk. Niet alleen sfeervol, maar krachtig.

Dus ja, je mag deze ‘kerstmuziek’ gerust ook nu draaien. Misschien hoor je dan met nieuwe oren waarom Hij kwam — en voor wie.

Wist je dit?

Händel componeerde Messiah niet voor Kerst, maar voor de Paastijd. De allereerste uitvoering vond plaats op 13 april 1742 in Dublin — vlak voor Pasen. Het oratorium beslaat het hele evangelie: van profetie tot kruis, van opstanding tot overwinning. Pas later werd vooral het eerste deel populair tijdens kerstvieringen. Maar oorspronkelijk? Muziek voor het Lam dat stierf én opstond. 

🎶 Hoe vind jij deze uitvoering?