Jullie maken deel uit van iets groters

Na het Evangelie van Markus begon ik in 1 Korinthe — en ik schrijf op wat blijft haken. Om te herinneren

Ik stond stil bij dit vers:

📖

“Aan de gemeente van God, die in Korinthe is, geheiligd in Messias Yeshua, geroepen heiligen, met allen die de Naam van onze Heere Yeshua de Messias aanroepen, in elke plaats — hun Heere en onze.”
(1 Korinthe 1:2)

Vroeger was de dienst van God gebonden aan één plek (Deut. 12).
Maar nu, zoals de profeet Maleachi het al zag met een vooruitziende blik :

📜

“Vanwaar de zon opkomt tot waar zij ondergaat, zal Mijn Naam groot zijn onder de heidenvolken… in elke plaats zal reukwerk gebracht worden.” (Maleachi 1:11)

Paulus herinnert de Korinthiërs eraan:
Jullie staan er niet los van.
Jullie maken deel uit van iets groters —
iets dat geprofeteerd werd in de Hebreeuwse Schriften.
Jullie horen bij allen die overal de God van Israël aanbidden.

Zoals Jezus zei tegen de Samaritaanse vrouw:

“Vrouw, geloof Mij, de ure komt, wanneer gij den Vader noch op dezen berg, noch te Jeruzalem zult aanbidden.
Gij aanbidt wat gij niet weet; wij aanbidden wat wij weten, want de zaligheid is uit de Joden.
Maar de ure komt, en is nu, wanneer de waarachtige aanbidders den Vader zullen aanbidden in geest en waarheid; want de Vader zoekt ook zulken die Hem alzo aanbidden.”
(Johannes 4:21–23)

Het gevaar in Korinthe?
Trots sloop naar binnen.
Ze vergaten dat ze niet boven anderen stonden 

... maar één waren in de Messias.

De roeping tot heiligheid is óók een roeping tot eenheid.

En als jij — net als ik — deel bent van een kleine, gebrekkige gemeenschap die Zijn Naam aanroept:
je bent niet alleen.
Je hoort bij iets wereldwijds, ouds, en kostbaars voor de Vader.
Hij ziet. Hij roept naar Zich toe. Hij heeft lief.