Mirte Bosch: etnisch zuiveren

🎯 Reactie op Mirte Bosch: een misplaatste aanklacht

De uitspraak van Mirte Bosch (Oxfam Novib) dat Israël “hulp gebruikt om gebieden etnisch te zuiveren” klinkt dramatisch — maar gaat fundamenteel voorbij aan de realiteit van een asymmetrische oorlog waarin de vijand geen onderscheid maakt tussen burger en militair.

Bosch redeneert alsof Gaza een neutrale humanitaire zone is. Maar Gaza is geen neutrale zone — het is sinds 2007 het bolwerk van Hamas, een terreurorganisatie die op 7 oktober 2023 op gruwelijke wijze Israëlische burgers afslachtte, en die sindsdien de burgerbevolking van Gaza opoffert als menselijk schild.

➡️ Israël heeft meer dan welk ander leger dan ook gewaarschuwd met pamfletten, telefoontjes en evacuatiezones. De nieuwe Gaza Humanitarian Foundation is juist bedoeld om gecontroleerde hulp te kunnen bieden — mét toezicht en zonder dat Hamas de goederen onderschept voor eigen gebruik of wapens.

Dat hulporganisaties als Oxfam niet meewerken, heeft niet met zorg om neutraliteit te maken, maar met politieke keuzes die de rol van Hamas volledig buiten beeld laten.

📌 Hamas onderdrukt nog steeds

Mirte Bosch spreekt over “distributiepunten” alsof het om logistieke keuzes gaat. Maar in werkelijkheid gaat het hier om het beheersen van hulp in een oorlogssituatie waarin:

• Hamas hulpkonvooien "kaapt"

• VN-voertuigen beschiet

• Journalisten en critici de mond snoert

• En zelfs voedselvoorraden opslaat terwijl burgers verhongeren

➡️ Door te negeren dat Hamas de feitelijke onderdrukker van Gaza is, en door Israël af te schilderen als degene die “zuivert”, keert Bosch de werkelijkheid om.

❗Geen ethisch neutrale positie

Oxfam zegt onafhankelijk te zijn, maar dit soort uitspraken zijn allesbehalve neutraal. Ze dragen bij aan een moreel scheef beeld waarin de werkelijke dader — Hamas — wordt verzwegen, en de verdediger — Israël — wordt beschuldigd van oorlogsmisdaden, terwijl het juist een ongekende mate van waarschuwing en precisie toepast in haar operaties.

Je kunt van Israël veel vinden. Maar een organisatie die kinderen vermoordt, vrouwen verkracht en burgers als schild gebruikt, is de onderdrukker. En zolang Hamas Gaza beheerst, is geen enkel distributieplan volledig vrij van complexiteit.

➡️ Bosch redeneert vanuit een vredescontext — maar dit is een oorlogsgebied, beheerst door een gewapende theocratie met genocidale doelstellingen.

---

Mirte Bosch is geen journalist, maar een ervaren beleidsadviseur en humanitair expert bij Oxfam Novib. Ze werkt aan vraagstukken rondom conflict, humanitaire hulp en de structurele oorzaken van oorlog en onrecht. Haar kennis en inzet zijn gericht op verandering en hulpverlening. Ze doet zoveel goed werk.

Dit is dan ook geen persoonlijke aanval. Mirte Bosch is oprecht gemotiveerd om lijden te verlichten — en haar expertise op humanitair gebied is zo waardevol. Maar juist vanwege haar positie bij Oxfam, én de gevoeligheid van het Israëlisch-Palestijns conflict, is het fair om kritische vragen te stellen over evenwicht, nuance en verantwoordelijkheid in woordkeuze.

• Volgens NGO-monitor verstrekt Oxfam soms subsidies aan organisaties die kritisch zijn op Israël of banden hebben met radicalere groepen, zoals de Union of Agricultural Work Committees (UAWC) die verbonden is aan de Palestijnse PFLP
• Oxfam wil opkomen voor burgers, en dat is nobel. Maar hun taalgebruik is regelmatig activistisch, niet juridisch nauwkeurig, erg absoluut, waar juist nuance nodig is. Ik ontdekte dat Oxfam eenzijdig is, waardoor hun rol als humanitaire waarnemer voor mij minder geloofwaardig wordt.
•  Ze negeren de rol van Hamas, de complexiteit van militaire keuzes in stedelijke oorlog, èn de bestaande hulpstromen — hoe gebrekkig ook.

Waar ik uitkom

Ik heb best veel gelezen de afgelopen dagen. Over Oxfam Novib, over verklaringen van hulporganisaties, over militaire rapporten, beelden uit Gaza, en reacties uit Israël. Het is taai. Vermoeiend zelfs. Maar nodig.

En dit is waar ik uitkom:
Niet iedereen hoeft hetzelfde te denken. We mogen verschillen in hoe we de wereld zien. Maar als we ergens een grens moeten trekken, dan is het hier: onderzoek alsjeblieft of dingen kloppen.
Of ze volledig zijn. Of ze eerlijk zijn. Of ze het hele verhaal vertellen, of maar één kant.

Het minste wat we elkaar mogen vragen, is:
Is dit waar? Of is dit alleen invoelbaar?

De stukjes op deze blog zijn mijn eigendom, tenzij anders vermeld. Je mag best iets delen maar niet zonder mijn toestemming.