Duizend zegeningen ( Hosea 2)

Ooit kreeg ik een prachtig bewerkte zilveren armband van mijn verloofde. Hij wilde er mee laten zien hoeveel hij van me hield. Stel je voor dat ik die armband aannam en er een ander voor ging bedanken. Dat is waar Hosea over klaagt in het tweede hoofdstuk. Ik lees dit:

Zij zegt:"Ik ga achter mijn minnaars aan; die geven mij brood en water; mijn wol en mijn vlas, mijn olie en drank." Hosea 2: 4b

TEGEN DE LIEFDE

Joodse gelovigen op weg naar heidense heiligdommen, om te danken voor wat ze van God kregen. Dat noem je: zondigen tegen Gods liefde.

HARTENLOOS

Het trof me. Want diezelfde God geeft ook mij duizend zegeningen. Waar link ik die aan?

1. Aan mijn eigen inspanning? 
2. Of aan het harde werken van mijn man? 
3. Of aan een flink portie geluk?

Wat ben ik vaak harteloos. Hoe kan ik Hem vergeten? Hoe kan ik opgaan in de gaven in plaats in de Gever?

NIET HAPPY
Na het lezen van dit tweede hoofdstuk van Hosea voel ik me niet echt happy. Maar ik weet waar ik als gelovige heen mag gaan. Ik ben welkom bij de Bron. Jezus wil mijn afvallige hart witter maken dan sneeuw. Dat is het werk dat Hij het liefste doet.

• Lees hier de inleiding van de Hosea serie