Vanmorgen in de vroegte fietste ik naar het veldje met de krokussen. Bijna allemaal hielden ze hun bloemblaadjes strak gesloten. Ik was vergeten dat krokussen zich sluiten voor de nacht.
Eén bloem trok mijn aandacht. Het was niet zo'n mooie. Ze zag er wat gehavend uit maar stond ze toch recht overeind te wachten op de zon.
- Bekijk HIER de andere krokussen op mijn fotoblog
Dat wil ik ook, dacht ik. Ik wil me uitstrekken naar Jezus Christus, de Zon van de gerechtigheid. Er is geen bedrog in Hem. Niemand is zo trouw als Hij en Hij doorbreekt de donkerheid en drijft de kilheid uit mijn leven weg.
In bepaalde opzichten voel ik me gehavend als de krokus. Ondanks dat wil ik de taal van het geloof spreken. Ik zal toch in de HEERE van vreugde opspringen. Ja ik zal mij verheugen in de God van mijn heil (Habakuk 3:17-18).
Hoop op Hem.
Wacht op Hem.
Houdt sterk aan in het gebed.
Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart,
dan is God de rots van mijn hart
en voor eeuwig mijn deel.
1 Corinthians 16:13: "Be vigilant; stand fast in the faith".
BeantwoordenVerwijderenThank you David, for sharing this verse!
VerwijderenI love reading how God spoke to you through your early morning ride to the field of crocuses. Precious praise and encouragement!! ♡
BeantwoordenVerwijderenDit is een hoopvolle blog, dankjewel! God spreekt zo mooi door de natuur. Ik moet ook denken aan de tekst uit Jesaja Het geknakte riet zal Hij niet verbreken, de kwijnende vlaspit zal Hij niet uitdoven; naar waarheid zal Hij het recht openbaren” (Jesaja 42:1-3).
BeantwoordenVerwijderenToen jij je berichtje schreef was ik een volgend bericht aan het schrijven waar deze tekst in voorkwam. Nou staat ie online (25-2)
VerwijderenMooi Aritha, we mogen ons uitstrekken naar het Licht!
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend mooi, dit beeld! Dank je wel!
BeantwoordenVerwijderenBedankt Aritha! Wat een bemoediging en aansporing om steeds weer opnieuw ons naar HEM uit te strekken.
BeantwoordenVerwijderen