“Hijzelf heeft onze zonden in zijn lichaam gedragen op het hout, opdat wij, voor de zonden gestorven, voor de gerechtigheid zouden leven.” (1 Petrus 2:24)
In eerste instantie las ik het zoals ik Paulus meestal lees — als evangelische theologie.
Maar Petrus legt hier niet "alleen maar" het kruis uit.
Hij schrijft aan mensen die te maken hebben met onrecht, daaronder lijden.
En bovenal roept Petrus hen op:
▪️Om anders te leven.
▪️Om te volharden als je onrecht wordt aangedaan.
▪️Om goed te doen — niet omdat het je iets oplevert,
maar omdat je leeft met God voor ogen.
Een paar verzen eerder zegt hij: “Want dat is genade bij God.” (1 Petrus 2:19)
Petrus zegt niet: Wees sterk.
Hij zegt: Als je lijdt en toch je hart op God gericht houdt, ziet Hij dat. Hij noemt dat genade.
Toen bleef ik stilstaan bij de woorden “op het hout.”
Waarom zegt hij niet gewoon “het kruis”?
👉🏼 Het verwijst naar Deuteronomium 21:22–23, waar een misdadiger na zijn terechtstelling aan een boom wordt gehangen: “…want wie gehangen is, is door God vervloekt.”
📖 De Misjna (Sanhedrin 45b) zegt dat dit ophangen verplicht was — een openbaar teken van schande.
📖 Rashi waarschuwt dat het een belediging voor God is, omdat de mens naar Zijn beeld is gemaakt:
“Het is alsof je de tweelingbroer van de koning ophangt — mensen zouden de schande kunnen verwarren met de koning zelf.” (Rashi over Deut. 21:23)
Dus als Petrus schrijft: “Hij heeft onze zonden gedragen op het hout,” wijst hij niet alleen terug naar het kruis — hij zegt:
Kijk naar Hem!
Hij leed zonder zonde.
Hij vertrouwde Zichzelf toe aan God.
En nu ben jij geroepen om in Zijn voetsporen te treden.
(1 Petrus 2:21–23)
Niet om iets te verdienen. Maar omdat Hij jouw zonden heeft gedragen — zodat jij anders kunt leven. Zo’n leven — met je ogen op God, ook in pijn — is genade in Zijn ogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten