Dit wilde ik echt niet vergeten
Mijn man leest Ryle’s Commentaar op Mattheüs. Hij las me iets voor wat bleef haken. Het raakte iets waarvan ik niet eens wist dat het geraakt kon worden.
“Ware dienaren van God zijn vaak te vinden op plekken waar je ze het minst verwacht.”
De wijzen kwamen van ver.
Geen Schrift. Geen tempel.
Geen zichtbare band met het verbondsvolk.
En toch — genade bracht hen naar Israëls Koning.
“De Heere Jezus heeft veel van zulke verborgen mensen.”
“Gods genade is niet gebonden aan plaatsen of families.”
“De Heilige Geest kan zielen tot Christus leiden zonder uiterlijke middelen.”
Misschien weet jij hoe dat voelt.
Dat je het Licht volgt, terwijl alles wat vertrouwd was achter je ligt.
Dat je wandelt in geloof, in stilte — en bijna niemand begrijpt je.
Maar je bent niet vergeten.
Je staat geschreven in Zijn boek.
El Roï, de God Die ziet, ziet jou.
“Laat ons de belijdenis der hoop onwankelbaar houden; want Hij is getrouw Die het beloofd heeft.” — Hebreeën 10:23 (SV)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten