ECHTE VERZOENING OP JOM KIPPOER

Door: ONE FOR ISRAEL

De wegen in het land van Israël zullen stil en leeg zijn op de meest heilige dag van de Joodse kalender: Jom Kipoer, de Verzoendag. De meeste Joodse mensen zullen het 24 uur zonder eten en drinken doen en zij zullen speciale Jom Kippoer-diensten bijwonen in de synagoge, zelfs als ze helemaal niet in God geloven - op dezelfde manier als veel mensen die niet echt in Jezus geloven een kerstnachtdienst bezoeken.

De gewoonte van vasten en rustige overpeinzing op deze dag is een diep ingesleten deel van de Joodse cultuur geworden. En terwijl ze in de synagoge nadenken over zonde, vergeving en wat het allemaal te betekenen heeft, ontmoet God hen soms daar...

De verloren betekenis van de zondebok van Jom Kippoer

Verzoening, weer één worden met Zijn geliefde mensen, was altijd Gods verlangen, en deze speciale dag van opoffering en vergeving van zonden was ontworpen om dat te bereiken. Het is een belangrijke tijd om te bidden voor het Joodse volk om zich te verzoenen met hun God, door het bloed van de Messias.

Ongeveer 3500 jaar geleden heeft God Aäron de Hogepriester, opgedragen om twee bokken te nemen:

Hij moet ook de beide bokken nemen en die voor het aangezicht van de HEERE plaatsen, bij de ingang van de tent van ontmoeting. Aäron moet namelijk het lot over de twee bokken werpen: één lot voor de HEERE en één lot voor de weggaande bok. Dan moet Aäron de bok waarop het lot voor de HEERE gevallen is, aanbieden en hem als zondoffer bereiden. Maar de bok waarop het lot is gevallen om weggaande bok te zijn, moet levend voor het aangezicht van de HEERE geplaatst worden, om daarmee verzoening te doen door hem als weggaande bok de woestijn in te sturen. (Leviticus 16:7-10)

De 'zondebok' is een bekend begrip in het Nederlands geworden, ontleend aan het Hebreeuwse woord עֲזָאזֵל, en het betekent iemand die de schuld op zich neemt. De exacte betekenis is onduidelijk in het Hebreeuws, maar zo vreemd als de woorden en zelfs het hele ritueel kunnen lijken, deze gebeurtenis prikkelt Joodse mensen om na aan te denken.

• Waarom hebben we bloedoffers nodig? En maakt het uit dat we dat vandaag de dag niet meer doen?
• Zijn mijn zonden echt vergeven? Wat is zonde eigenlijk?
• Hoe kan ik er zeker van zijn dat mijn naam is geschreven in het boek des levens?

Tegenwoordig heeft Jom Kippoer zich ontwikkeld tot een gebeurtenis die weinig lijkt op het Bijbelse opdracht. Bloedoffers werden kort na de verwoesting van de tempel in 70 na Christus vervangen door gebeden, en zonder enige zekerheid van absolute vergiffenis spraken rabbijnen over het hebben van "gewogen" daden - het goede tegen het kwade. Alleen degenen die 'goed genoeg' zijn, zullen hun namen zien staan in het boek des levens. In deze tijd van het jaar, beschouwd als het Joodse Nieuwjaar (Rosh HaShana valt een paar dagen voor Jom Kippoer), wensen mensen elkaar geluk dat hun naam in het juiste boek zal worden geschreven.

Dit staat zo ver af van wat God bedoelde! De oorspronkelijke boodschap van Jom Kippoer was dat iedereen in de gemeenschap gezondigd had en dat het plaatsvervangend offer van een onschuldige de last van hun zonde dragen zou, zodat ze het niet zelf hoefden te doen. Het resultaat daarvan was dat een zware last van hun schouders werd getild en weggedragen... omdat ze zeker wisten dat hun zonden vergeven waren door God vanwege het acceptabele bloed van het offer. Het was een perfect beeld van het komende Messiaanse offer.

Aliza’s verhaal

Aliza begon haar reis naar het geloof in een synagoge op Jom Kippoer in 1965. Ze luisterde naar Leviticus 16 waar in grootse, bloederige details weergegeven wordt wat er op de dag gebeuren moest. Toen deze lezing werd afgerond, ging het gebedenboek van die tijd verder: accepteer onze gebeden in plaats van offer. Aliza zei onmiddellijk tegen zichzelf: dat kan niet juist zijn, het is te gemakkelijk.

Enige tijd later ontmoette zij gelovigen die in staat waren om haar iets over Yeshua te vertellen en zij begon de Bijbel te lezen. Ze vond de passage in Leviticus en ontdekte inderdaad dat gebed geen alternatief was voor offerande. Ze blééf lezen en begon te begrijpen dat ze als Jood een Hogepriester nodig had om voor haar te bemiddelen en een verzoenoffer voor God te brengen. Uiteindelijk las ze de brief aan de Hebreeën; het ultieme commentaar op Leviticus. Toen ze de hoofdstukken acht tot tien las, begreep ze, en tegen de tijd dat ze Hebreeën 10, de verzen 19 tot 23, bereikte, vroeg ze Yeshua om haar Hogepriester te zijn.

Omdat wij nu, broeders, vrijmoedigheid hebben om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus, langs een nieuwe en levende weg, die Hij voor ons heeft ingewijd door het voorhangsel, dat is door Zijn vlees, en omdat wij een grote Priester hebben over het huis van God, laten wij tot Hem naderen met een waarachtig hart, in volle zekerheid van het geloof, nu ons hart gereinigd is van een slecht geweten en ons lichaam gewassen is met rein water. Laten wij de belijdenis van de hoop onwrikbaar vasthouden, want Hij Die het beloofd heeft, is getrouw.

Aliza zegt altijd dat ze "Yeshua niet in haar leven gevraagd had" - in plaats daarvan vroeg ze of Hij haar in de Zijn leven wilde nemen. En dat deed Hij ook, en zij getuigt dat, zoals vers 19 beloofde, Hij sindsdien getrouw is geweest.

Orit en Marvin's verhaal

Orit had een religieuze achtergrond en zat in de synagoge in Haifa, Israël, op Jom Kippoer 1983, maar het lukte haar niet om iets te voelen... dan dat de dienst vol hypocrisie was. Ze had de Bijbel regelmatig gelezen en de profetieën over de Messias gecontroleerd, en hoewel de woorden van het gebedenboek mooi waren, voelde ze dat ze leeg waren. Ze ontdekte dat de woorden van de Bijbel zelf verwaarloosd waren. Haar familie hield zich aan de voorschriften om te proberen de "kapara" (verzoening) voor iedere persoon te krijgen, maar Orit wist dat geen enkele hoeveelheid geld of geslachte kippen hen het recht zou geven om zondeloos tegenover God te staan. Het moest iets veel groters zijn. Ze hoorde de mensen om haar heen huilen en hun zonden belijden, maar zei in haar hart tegen Yeshua: Als U de ware Messias bent die kwam en Uw leven voor ons gaf, geloof ik het. Ze voelde zich een beetje vreemd, maar stond op, klopte haar kleren af en ging naar huis en... voelde geen schuld meer. Vanaf dat moment was ze op weg naar haar eigen persoonlijke relatie met Yeshua.

Orit: Ik wist gewoon dat er niets was dat ons van de zonde kon reinigen en ons dichter bij God kon brengen. We hadden iets veel groters nodig. Ik vroeg God om Zichzelf aan mij bekend te maken, en dat deed Hij.

Ze wist niet dat  Marvin, de man die later haar echtgenoot, zou worden, in Amerika hetzelfde proces doormaakte. Hij was ook van een religieuze Joodse achtergrond en kwam op dit moment op dezelfde manier tot geloof in Yeshua, op Yom Kippur. Ze zijn getrouwd en wonen vandaag in Israël. Ze hebben drie kinderen die ook geloven in de reddende kracht van Yeshua de Messias, maar Marvin en Orit helpen hun kinderen met het begrijpen wat hun Joodse "broers en zussen" horen en doen tijdens Jom Kippoer, door hen mee naar de synagoge te nemen om hen zo te leren hoe ze het beste kunnen bidden voor hun mensen.

Op dezelfde manier dat Aliza jaren geleden haar Messias vond op de Grote Verzoendag, kwamen Orit en Marvin onafhankelijk van elkaar in Jom Kippoer in de jaren 80 tot erkenning van de Messias... omdat ze de gelegenheid hadden om na te denken over de betekenis van verzoening en opoffering.

Tijd om te bidden

Bid vandaag alstublieft heel gericht dat veel meer Joodse mensen oog in oog zullen komen te staan ​​met hun God en Zijn Messias tijdens Yom Kippoer op 18 en 19 september dit jaar.

Messiaanse gelovigen hier in heel Israël zullen ook vasten en bidden voor hun mensen en hun land gedurende Jom Kippoer. God zegt ons:

Als Mijn volk, waarover Mijn Naam is uitgeroepen, in ootmoed buigt en bidt, en zij Mijn aangezicht zoeken, en zij zich bekeren van hun slechte wegen, dan zal Ík vanuit de hemel horen, hun zonden vergeven en hun land genezen. (2 Kronieken 7:14)

We zullen berouw hebben over de zonden van Israël en als voorbidders in de bres gaan staan. We bidden voor vrede, bescherming en bovenal voor redding - zowel voor Israël als ook voor onze buurlanden. We leven in gevaarlijke tijden; politiek en spiritueel. Bid alstublieft voor veiligheid en bescherming, bid voor de vijanden van Israël en bid voor de verloren en gewonde mensen van Israël. Bid dat heil - de redding -  zich verder uitspreidt, over alle gebieden van het leven, zodat Israël de zegen kan zijn voor de hele aarde, zoals God het bedoelde.

---------------------------------------------------------------------------------------
ONE FOR ISRAEL (MESSIANIC JEWS IN ISRAEL)
Wij zijn een Israëlische bediening die is samengesteld uit Joodse en Arabische volgelingen van Yeshua (Jezus) die samen Israël tot zegen willen zijn door het evangelie online te delen, en de nieuwe generatie wedergeboren gelovigen les geeft op ons enige Hebreeuws sprekende Bible College in Israël. Ook helpen wij overlevenden van de holocaust door humanitaire hulp te verlenen.

• ONE FOR ISRAEL (site)
• FACEBOOK: ONE FOR ISRAEL
• INSTAGRAM
• TWITTER